ελληνικά κρασιά που κατάγονται από... κάπου
Ξινόμαυρο ,ασύρτικο,μοσχοφίλερο.Ξέρεις πάρα πολλά ονόματα, αλλά αν σου
πουν τι σημαίνει το καθένα, το μόνο που
μπορείς να πεις είναι ότι
πρόκειται για ελληνικά κρασιά που κατάγονται από
...κάπου. Δε σε
παρεξηγούμε. Και μέχρι εδώ που έφτασες τις γνώσεις σου, καλά
είναι. Όλα αυτά τα ονόματα στην ουσία είναι κατατάξεις και κατηγορίες οίνων,
που φυσικά δεν αντιστοιχούν σε συγκεκριμένη ποιότητα ή τιμή. Στην ουσία
δηλαδή,
μιλάμε για ένα χάρτη της ελληνικής επικράτειας, που κατοχυρώνει
της
αμπελοπαραγωγικές περιοχές της χώρας μας, καθώς και της ποικιλίες
που
καλλιεργούνται. Στη χώρα μας αυτός ο "χάρτης" τέθηκε σε ισχύ μόλις το 1981. Η
κατηγορία
"Οίνοι ονομασίας προελεύσεως ανώτερας ποιότητος" (η σνυτομογραφία
είναι "Ο.Π.Α.Π", καμιά σχέση φυσικά με το Προ-Πο), περιλαμβάνει τις
περιοχές από
τις οποίες προέρχεται μία ποικιλία σταφυλιού και
οινοποιημένη δίνει συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά ποιότητος. Αρκετά όμως
με την εισαγωγή, πάμε να τα δούμε
αναλυτικά: Μακεδονία
Το Αμύνταιο, η Νάουσα και η
Γουμένισσα δίνουν το πολύπλευρο και πολυδύναμο Ξινόμαυρο, μια
ερυθρή ποικιλία που δίνει κρασιά με μέτριο σώμα, ελαφρά τανικά και καλή οξύτητα.
Μπορεί επίσης να δώσει και λευκά (blanc de noir). Στη Σιθωνία
έχουμε το Cotes de Meliton ειδικά για το κτήμα Καρρά για τις
ποικιλίες Λημνιό. Είναι μια αρχαία Ελληνική ποικιλία ερυθρή,
που μας δίνει κρασιά με υψηλό αλκοολικό βαθμό και σπουδαίο σώμα. Επίσης έχουμε
το Ροδίτη, μια ερυθρωπή ποικιλία που μας δίνει λευκά κρασιά με
φρουτώδη χαρακτήρα, ισορροπημένα και με πολύπλοκα
αρώματα. Θεσσαλία
Η Ραψάνη και η Αγχίαλος δίνουν το
Ξινόμαυρο. Από τον Μεσενικόλα παίρνουμε το Μαύρο
Μεσενικόλα, μια σπάνια ποικιλία που δίνει ελαφριά κρασιά με μέτριο
αλκοολικό βαθμό και λεπτά
αρώματα. Πελοπόννησος
Έχουμε τη Νεμέα με το
Αγιωργίτικο, μια
σπουδαία ερυθρή ποικιλία, που δίνει από
υψηλόβαθμα ξηρά ερυθρά
παλαίωσης, ροζέ, ξηρά ελαφρά άμεσης κατανάλωσης, έως και
γλυκά.
Η Μαντινεία δίνει το πασίγνωστο Μοσχοφίλερο, το
ερυθρό σταφύλι πού δίνει λευκά, έντονα αρωματικά και φρουτώδη κρασιά με υψηλή
οξύτητα.
Η Πάτρα δίνει τη διεθνώς γνωστή Μαυροδάφνη, ερυθρή
ποικιλία, η οποία σε μίξη με την Κορινθιακή μας δίνει σπουδαίους επιδόρπιους
οίνους με δυνατότητα μακράς παλαίωσης. Ήπειρος
Έχουμε
τη Ζίτσα με την Ντεμπίνα, μια ποικιλία που δίνει λευκά ξηρά
κρασιά πλούσια αρωματικά, μέτριας οξύτητας. Ιόνιο
Η
Κεφαλονιά δίνει την Ρομπόλα, μια λευκή ποικιλία που δίνει
κρασιά με έντονη οξύτητα ελαφρύ σώμα και αρώματα
εσπεριδοειδών. Αιγαίο
Η Σαντορίνη, η Ρόδος και η
Πάρος έχουν το Ασύρτικο, το Αθήρι,
και το Αηδάνη. Χαρακτηριστικές
ποικιλίες οινοποιημένες
μαζί ή και ανεξάρτητα, λευκες ασφαλώς και μας
δίνουν ξηρά κρασιά με δυνατά
αρώματα και λιαστά γλυκά κρασιά, όπως το
περίφημο
Vinsanto. Κρήτη
Αρχάνες, Πεζά,
Δαφνές και Σητεία δίνουν τις ερυθρές ποικιλίες Μανδηλάρι
και Κοτσιφάλι, ποικιλίες
που συνήθως
οινοποιούνται μαζί καθώς η μία συμπληρώνει τις αδυναμίες
της άλλης. Προκύπτουν
κρασιά αρωματικά, δροσερά και φρουτώδη.
Η λευκή ποικιλία Βηλάνα,
παράγει ξηρά με μέτριο εώς υψηλό αλκοολικό βαθμό, μέτρια αρωματικό με
υψηλή οξύτητα. Οι τιμές των κατηγοριών, όπως είπαμε και πριν ποικίλουν.
Μπορεί κανείς
να βρεί ετικέτα από 7-8 ευρώ εώς 100-120 ευρώ. Το Ελληνικό κρασί
εξελίσσεται και σε πολλές περιπτώσεις, ανταγωνίζεται και κερδίζει έδαφος
και
διεθνείς διακρίσεις. Ανακάλυψε το και βρές μέσα από μια μεγάλη
πλέον ποικιλία
ποιότητας-τιμής, ποιό σου ταιριάζει.
Via
Ξινόμαυρο ,ασύρτικο,μοσχοφίλερο.Ξέρεις πάρα πολλά ονόματα, αλλά αν σου
πουν τι σημαίνει το καθένα, το μόνο που
μπορείς να πεις είναι ότι
πρόκειται για ελληνικά κρασιά που κατάγονται από
...κάπου. Δε σε
παρεξηγούμε. Και μέχρι εδώ που έφτασες τις γνώσεις σου, καλά
είναι. Όλα αυτά τα ονόματα στην ουσία είναι κατατάξεις και κατηγορίες οίνων,
που φυσικά δεν αντιστοιχούν σε συγκεκριμένη ποιότητα ή τιμή. Στην ουσία
δηλαδή,
μιλάμε για ένα χάρτη της ελληνικής επικράτειας, που κατοχυρώνει
της
αμπελοπαραγωγικές περιοχές της χώρας μας, καθώς και της ποικιλίες
που
καλλιεργούνται. Στη χώρα μας αυτός ο "χάρτης" τέθηκε σε ισχύ μόλις το 1981. Η
κατηγορία
"Οίνοι ονομασίας προελεύσεως ανώτερας ποιότητος" (η σνυτομογραφία
είναι "Ο.Π.Α.Π", καμιά σχέση φυσικά με το Προ-Πο), περιλαμβάνει τις
περιοχές από
τις οποίες προέρχεται μία ποικιλία σταφυλιού και
οινοποιημένη δίνει συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά ποιότητος. Αρκετά όμως
με την εισαγωγή, πάμε να τα δούμε
αναλυτικά: Μακεδονία
Το Αμύνταιο, η Νάουσα και η
Γουμένισσα δίνουν το πολύπλευρο και πολυδύναμο Ξινόμαυρο, μια
ερυθρή ποικιλία που δίνει κρασιά με μέτριο σώμα, ελαφρά τανικά και καλή οξύτητα.
Μπορεί επίσης να δώσει και λευκά (blanc de noir). Στη Σιθωνία
έχουμε το Cotes de Meliton ειδικά για το κτήμα Καρρά για τις
ποικιλίες Λημνιό. Είναι μια αρχαία Ελληνική ποικιλία ερυθρή,
που μας δίνει κρασιά με υψηλό αλκοολικό βαθμό και σπουδαίο σώμα. Επίσης έχουμε
το Ροδίτη, μια ερυθρωπή ποικιλία που μας δίνει λευκά κρασιά με
φρουτώδη χαρακτήρα, ισορροπημένα και με πολύπλοκα
αρώματα. Θεσσαλία
Η Ραψάνη και η Αγχίαλος δίνουν το
Ξινόμαυρο. Από τον Μεσενικόλα παίρνουμε το Μαύρο
Μεσενικόλα, μια σπάνια ποικιλία που δίνει ελαφριά κρασιά με μέτριο
αλκοολικό βαθμό και λεπτά
αρώματα. Πελοπόννησος
Έχουμε τη Νεμέα με το
Αγιωργίτικο, μια
σπουδαία ερυθρή ποικιλία, που δίνει από
υψηλόβαθμα ξηρά ερυθρά
παλαίωσης, ροζέ, ξηρά ελαφρά άμεσης κατανάλωσης, έως και
γλυκά.
Η Μαντινεία δίνει το πασίγνωστο Μοσχοφίλερο, το
ερυθρό σταφύλι πού δίνει λευκά, έντονα αρωματικά και φρουτώδη κρασιά με υψηλή
οξύτητα.
Η Πάτρα δίνει τη διεθνώς γνωστή Μαυροδάφνη, ερυθρή
ποικιλία, η οποία σε μίξη με την Κορινθιακή μας δίνει σπουδαίους επιδόρπιους
οίνους με δυνατότητα μακράς παλαίωσης. Ήπειρος
Έχουμε
τη Ζίτσα με την Ντεμπίνα, μια ποικιλία που δίνει λευκά ξηρά
κρασιά πλούσια αρωματικά, μέτριας οξύτητας. Ιόνιο
Η
Κεφαλονιά δίνει την Ρομπόλα, μια λευκή ποικιλία που δίνει
κρασιά με έντονη οξύτητα ελαφρύ σώμα και αρώματα
εσπεριδοειδών. Αιγαίο
Η Σαντορίνη, η Ρόδος και η
Πάρος έχουν το Ασύρτικο, το Αθήρι,
και το Αηδάνη. Χαρακτηριστικές
ποικιλίες οινοποιημένες
μαζί ή και ανεξάρτητα, λευκες ασφαλώς και μας
δίνουν ξηρά κρασιά με δυνατά
αρώματα και λιαστά γλυκά κρασιά, όπως το
περίφημο
Vinsanto. Κρήτη
Αρχάνες, Πεζά,
Δαφνές και Σητεία δίνουν τις ερυθρές ποικιλίες Μανδηλάρι
και Κοτσιφάλι, ποικιλίες
που συνήθως
οινοποιούνται μαζί καθώς η μία συμπληρώνει τις αδυναμίες
της άλλης. Προκύπτουν
κρασιά αρωματικά, δροσερά και φρουτώδη.
Η λευκή ποικιλία Βηλάνα,
παράγει ξηρά με μέτριο εώς υψηλό αλκοολικό βαθμό, μέτρια αρωματικό με
υψηλή οξύτητα. Οι τιμές των κατηγοριών, όπως είπαμε και πριν ποικίλουν.
Μπορεί κανείς
να βρεί ετικέτα από 7-8 ευρώ εώς 100-120 ευρώ. Το Ελληνικό κρασί
εξελίσσεται και σε πολλές περιπτώσεις, ανταγωνίζεται και κερδίζει έδαφος
και
διεθνείς διακρίσεις. Ανακάλυψε το και βρές μέσα από μια μεγάλη
πλέον ποικιλία
ποιότητας-τιμής, ποιό σου ταιριάζει.
Via
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου