ΙΣΤΟΡΙΑ: Η ιστορία της πόλης αρχίζει από τον 7ο π.Χ. αιώνα με το όνομα Νεάπολις σαν αποικία των Θασίων. Αργότερα, σαν επίνειο της πόλης των Φιλίππων ακμάζει κατά τους χρόνους του Μακεδονικού κράτους του Φιλίππου Β, πατέρα του Μ.Αλεξάνδρου. Τον 8ο αι. είναι γνωστή με το όνομα Χριστούπολις και μετά από έντονες περιπέτειες και αγώνες την...
εποχή των Σταυροφοριών, εμφανίζεται πάλι γύρω στο 1500μ.Χ. με το σημερινό της όνομα και εξελίσσεται γρήγορα σε σημαντικό λιμάνι, ιδιαίτερα μετά την Μικρασιατική καταστροφή.
Ο 20ος αιώνας βρίσκει την Καβάλα στην χρυσή της εποχή. Από το 1903 μέχρι το 1909 οι Έλληνες κάτοικοι, με υψηλό εθνικό φρόνημα, παίρνουν μέρος στον Μακεδονικό αγώνα. Η άνθηση του καπνεμπορίου και η αύξηση του πληθυσμού έχουν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία πλατιάς εργατικής τάξης που οργανώνεται σε ισχυρά εργατικά σωματεία διεκδικώντας δυναμικά τα αιτήματά της.Η Καβάλα σήμερα είναι μια από τις μεγαλύτερες (περίπου 80000 κάτοικοι), μετά την Θεσσαλονίκη, πόλεις της Βόρειας Ελλάδας. Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά στις πλαγιές της οροσειράς «Σύμβολο».Είναι η πόλη που πολλοί την κατατάσουν ανάμεσα στις ομορφότερες και γραφικότερες της χώρας μας εξαιτίας της μοναδικής της φυσιογνωμίας, της προνομιακής τοποθεσίας στην οποία χτίστηκε αλλά και της ζεστής και φιλικής της ατμόσφαιρας.
Όπου και αν βρίσκεστε η Καβάλα είναι σίγουρα κοντά σας, καθώς συνδέεται με όλη την Ελλάδα με καθημερινή χερσαία, εναέρια και θαλάσσια συγκοινωνία και με την Ευρώπη με πτήσεις charter.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:
ΚΑΜΑΡΕΣ:Οι Καμάρες, το Μεσαιωνικό Υδραγωγείο, είναι έργο της Βυζαντινής περιόδου το οποίο δέχτηκε από πολύ νωρίς επιδιορθώσεις και εκτεταμένες επισκευές κατά την Οθωμανοκρατία, ιδιαίτερα στα χρόνια του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς και Νομοθέτη (1530 μ. Χ. περίπου). Η διπλή αυτή τοξωτή κατασκευή είχε στόχο να γεφυρώσει την χερσόνησο της Παναγίας με τις υπώρειες του ορεινού όγκου της Λεκάνης. Χρησίμευε για τη μεταφορά νερού από τις πηγές των ορεινών όγκων (έξι χιλιόμετρα βόρεια) στην σημερινή «Παλιά πόλη» της Παναγίας, με την κύρια πηγή νερού να βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μ. ενώ άλλες πηγές χαμηλότερα συμπλήρωναν την τροφοδοσία του. Το μεγαλοπρεπές αυτό μνημείο μήκους 280 μ. αποτελείται από 60 αψίδες τεσσάρων διαφορετικών μεγεθών και έχει μέγιστο ύψος 25 μέτρα. Οι εργασίες αναστήλωσης ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1997 με τεχνικές ήπιας παρέμβασης.
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΚΑΒΑΛΑΣ:Το φρούριο της Χριστούπολης αναφέρεται πολύ συχνά στις πηγές μετά τα τέλη του 12ου αιώνα και πέρασε διαδοχικά στην κυριαρχία των Λομβαρδών (1204), των Φράγκων (1208), ξανά των Βυζαντινών και στη συνέχεια των Τούρκων (1391). Όπως όλες οι Βυζαντινές οχυρώσεις, έτσι και το φρούριο της Καβάλας έχει τον εξωτερικό περίβολο και τη κυρίως ακρόπολη, το έσχατο τμήμα άμυνας κάθε πόλης.
Για τελευταία φορά η ακρόπολη χρησιμοποιήθηκε στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν καταλήφθηκε από τα στρατεύματα κατοχής. Τότε κτίστηκαν μπροστά από το φυλάκιο δύο δωμάτια, που χρησιμοποιήθηκαν σαν γραφεία και που τείχισαν την αρχική του είσοδο. Το κτίσμα αυτό κατεδαφίστηκε μεταπολεμικά. Ίχνη του διακρίνονται στο έδαφος καθώς και στην πρόσοψη του φυλακίου. Το 1964 ο Δήμος Καβάλας αγόρασε έναντι 40.000 δραχμών το φρούριο από την Αιγυπτιακή κυβέρνηση. Κατά καιρούς το φρούριο χρησιμοποιείται από διάφορους φορείς για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Σήμερα το φρούριο της Καβάλας ανακατασκευάζεται, προκειμένου να δοθεί πάλι σε χρήση στους πολίτες της Καβάλας, συνεχίζοντας την λαμπρή παρουσία του στη διάρκεια του χρόνου και αποτελώντας ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πόλης.
ΤΟ ΙΜΑΡΕΤ: Περπατώντας στη Θεοδώρου Πουλίδου συναντά κανείς το Ιμαρέτ. Ένα τεράστιο οικοδόμημα το οποίο χτίστηκε το 1817 από το Μεχμέτ Αλή Πασά. Γεννημένος στην Καβάλα το 1769 κατέλαβε το 1805 το αξίωμα του Βαλή (αντιβασιλιά) της Αιγύπτου και δεν ξέχασε ποτέ την αγαπημένη του γενέτειρα. Έτσι, έχτισε σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της πόλης (στο λόφο της Παναγίας) ένα ιεροδιδασκαλείο, το Ιμαρέτ, έκτασης 4.500τ.μ. Το Ιμαρέτ διέθετε εσωτερικούς μαθητές και πλήθος δωματίων, τζαμί, αίθουσες διδασκαλίας, κουζίνες, αποθήκες και μυστικές, εσωτερικές αυλές. Εκτός από τη διδασκαλία του κορανίου στο Ιμαρέτ προσφερόταν και ζεστή σούπα σε όσους την είχαν ανάγκη. Άλλωστε και η κυριολεκτική μετάφραση της λέξης Ιμαρέτ σημαίνει «κουζίνα για σούπες».Από το 1902 έπαψε να λειτουργεί ως ιεροδιδασκαλείο και υπήρξε φιλανθρωπικό ίδρυμα ως το 1923, όπου βρήκαν καταφύγιο χιλιάδες πρόσφυγες που ήρθαν την εποχή εκείνη από την Μικρά Ασία. Σήμερα αυτό το κομψοτέχνημα της Ισλαμικής αρχιτεκτονικής λειτουργεί ως ξενοδοχείο πολυτελείας. Συγκεκριμένα είναι το πρώτο ξενοδοχείο εν Ελλάδι που λειτουργεί σε έναν Ιστορικό χώρο.
Η ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ: Η Μονή Λαζαριστών, βρίσκεται στην οδό Κύπρου και κτίσθηκε στο διάστημα 1888-1892. το κτίριο παρουσιάζει μεικτά αρχιτεκτονικά στοιχεία με νεοκλασική επίδραση. Χρησιμοποιήθηκε ως Γαλλικό προξενείο.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΛΕΣΧΗ: Στην οδό Κύπρου 12, μόλις λίγα μέτρα μετά το Δημαρχείο Καβάλας βρίσκεται το κτίριο της Μεγάλης Λέσχης. Στη νεοκλασική μορφή του κτιρίου παρατηρούνται αρκετά στοιχεία της αρχαιοελληνικής παράδοσης (ψευδοκίονες, κιονόκρανα, διαζώματα κ.α.).
Ιστορικά Στοιχεία:Το 1909 μεταβιβάστηκε από το Παρθεναγωγείο Καβάλας το οικόπεδο που βρισκόταν στη νότια πλευρά του στην Επιτροπή της Φιλόπτωχου Αδελφότητος Κυριών, για να ανεγερθεί η Λέσχη της Ελληνικής Κοινότητας Καβάλας με τον όρο μάλιστα το ύψος του νέου κτιρίου να μη κάλυπτε τη θέα του Παρθεναγωγείου από τον νότο. Οι εργασίες για το χτίσιμο φαίνεται ότι προχώρησαν με πολύ γοργό ρυθμό, γιατί σε έγγραφο τις 3 Ιουνίου 1910 γίνεται πια λόγος «περί της νεόδμητου μεγάλης κοινοτικής λέσχης».Το ισόγειο στέγαζε κάποια χρόνια την Τράπεζα Αθηνών. Το 1919 η Ιονική Τράπεζα το ανακαινίζει και εγκαθίσταται. Από το 1944 ως το 1956 χρησιμοποιείται και ως στρατιωτική λέσχη. Στη συνέχεια λειτουργεί ως Λέσχη συγκέντρωσης πολιτών και φιλοξενεί τις μεγάλες εκδηλώσεις της πόλης. Από το 1983 μέχρι το 2003 το κτίριο φιλοξένησε την Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας. Σήμερα χρησιμοποιείται για πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ στο ισόγειο διαθέτει εκθεσιακό χώρο καθώς επίσης και τον χώρο με τα γραφεία του «Συνηγόρου του Πολίτη», μιας βοηθητικής διοικητικής υπηρεσίας του Δήμου Καβάλας.
ΚΤΗΡΙΟ ADOLF WIX: Το κτίριο οικοδομήθηκε το 1899 από το γερμανό βαρώνο Adolf Wix για να χρησιμεύσει ως έδρα των εμπορικών δραστηριοτήτων του και ως οικία. Αρχιτεκτονικά έχει πολλά κοινά στοιχεία με το παρακείμενο κτίριο του σημερινού δημαρχείου. Σήμερα, μετά από διάφορες αλλαγές στην κυριότητά του, ανήκει στο δήμο Καβάλας.
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΕΧΜΕΤ ΑΛΗ: Το σπίτι του Μεχμέτ Αλή είναι ένα πανέμορφο οικοδόμημα που χτίστηκε στα 1720 και σώζεται μέχρι σήμερα σε πάρα πολύ καλή κατάσταση.Το σπίτι του Μεχμέτ Αλή έχει δύο ορόφους. Ο κάτω όροφος υπήρξε στάβλος και κουζίνα ενώ ο πάνω όροφος είχε τα ιδιαίτερα δωμάτια για το χαρέμι και τον ίδιο τον πασά. Η θέση του σπιτιού είναι σε κομβικό σημείο με θέα και στις δύο πλευρές της χερσονήσου της παλιάς πόλης.
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΩΔΕΙΟ:Το κτίριο του Δημοτικού Ωδείου (μαζί με το διπλανό κτίριο που ήταν ιδιοκτησία του Κλέωνος Κραντονέλλη), αποτελεί το αρχαιότερο από τα σπίτια που χτίστηκαν πριν το 1864 στην Καβάλα μετά την έξοδο του Ελληνικού πληθυσμού από την χερσόνησο της Παναγίας. Άνηκε στα αδέρφια Ν. και Ε. Γρηγοριάδη, από τους πρώτους καπνεμπόρους. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε ως Τράπεζα ενώ από το 1987 (εγκαινιάστηκε στην παρούσα μορφή του το 1990) ανήκει στο Δήμο Καβάλας και στεγάζει το Δημοτικό Ωδείο. Ο έντονος νεοκλασικός του χαρακτήρας, με τα εντυπωσιακά αετώματα στη στέγη, τους κίονες και το γλυπτό διάκοσμο υποδηλώνει την προσπάθεια του αρχιτέκτονα να τονίσει τη δύναμη, τον πλούτο και την εθνική υπερηφάνεια για την αρχαιοελληνική παράδοση.
Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΑΠΝΑΠΟΘΗΚΗ: Κτίσθηκε περίπου στο τέλος της δεκαετίας του 1900 ως καπναποθήκη του Τούρκου καπνέμπορου Κιζί Μιμίν. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου έχει στοιχεία Οθωμανικού νεοκλασικισμού. Έχει δεχθεί δηλαδή έντονες επιδράσεις από τη νεοκλασική αρχιτεκτονική της Ευρώπης.Σήμερα το κτίριο ανήκει στο Δήμο Καβάλας ο οποίος το ανακαίνισε, ώστε τώρα πια να φιλοξενεί ποικίλες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αποτελεί και χώρο στέγασης του Λαογραφικού Μουσείου Καβάλας και στο μέλλον, του Μουσείου Καπνού Καβάλας.
ΜΟΥΣΕΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ:
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Το αρχαιολογικό μουσείο Καβάλας θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Ελλάδος.Φιλοξενεί στις αίθουσές του αντιπροσωπευτικά μνημεία από την ευρύτερη πολιτιστική ενότητα της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης και παράλληλα λειτουργεί ως Μουσείο της πόλης της Καβάλας και της ευρύτερης περιοχής της.
Ειδικότερα, περιλαμβάνει ευρήματα της Νεολιθικής περιόδου, όπως αντικείμενα από πέτρα και πηλό, καθώς και ευρήματα του συνοικισμού Ντικιλί Τάς, από την εποχή του Χαλκού. Σε ειδική αίθουσα είναι εκτεθειμένα ευρήματα της Νεάπολης και της αρχαίας Αμφίπολης. Στον 1ο όροφο τα εκθέματα αφορούν την ευρύτερη περιοχή της Θράκης, κυρίως των Νεκροπόλεων Οισύμης, Γαληψού και Αβδήρων.Το αρχικό κτήριο του μουσείου ξεκίνησε να κτίζεται το 1961 και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό τον Δεκέμβριο του 1964, αργότερα ολοκληρώθηκε με την έκθεση του άνω ορόφου. Μετά από 30 χρόνια λειτουργίας, ένα νέο κτηριολογικό πρόγραμμα συνταγμένο από την Εφορία Αρχαιοτήτων και τον αρχικό μελετητή του κτηρίου Δ. Φατούρο, οδήγησε σε αναμόρφωση του παλαιού κτηρίου. Με προσθήκες και κατασκευή συμπληρωματικών χώρων που οι σύγχρονες ανάγκες επιβάλουν, η πόλη της Καβάλας διαθέτει, σήμερα ένα από τα πιο αξιόλογα μουσεία της Ελλάδας.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΠΝΟΥ: Το Μουσείο Καπνού Δήμου Καβάλας αποτελεί ένα θεματικό μουσείο, το οποίο περιλαμβάνει αντικείμενα κι αρχειακό υλικό για την καλλιέργεια και την παραγωγή του καπνού, την αγροτική κι εμπορική επεξεργασία του, τα βιομηχανικά καπνικά προϊόντα και τα εκθεσιακά καπνοδείγματα.Η μοναδικότητα του Μουσείου Καπνού εντοπίζεται όχι μόνο στο ότι περιλαμβάνει κι εκθέτει την εμπορική επεξεργασία των ανατολικών καπνών (που δεν βρίσκονται σε κανένα άλλο μουσείο του κόσμου), αλλά και στο ότι αποτελεί ένα τεχνολογικό μουσείο που αναδεικνύει την κοινωνική ιστορία της Καβάλας κι ευρύτερα της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Το Μουσείο Καπνού λειτουργεί με τη μορφή του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου «ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΠΝΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ», το οποίο και σύστησε ο ΔΗΜΟΣ ΚΑΒΑΛΑΣ.
Το Διοικητικό Συμβούλιο για την περίοδο 2007-2010 αποτελείται από τους: Βύζικα Ιωάννη-πρόεδρο, Κούτρα Νικόλαο- αντιπρόεδρο, Ματοσσιάν Αρά, Παππά Λεωνίδα, Λυκουρίνο Κυριάκο, Αγγελαράκη Απόστολο, Ιορδανίδης Θεοχάρης, Κακουλίδη Νικόλαο, Γκερλεκτσή Φάνη-μέλη.
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Το Δημοτικό Μουσείο Καβάλας συστάθηκε το 1969 ως Ν.Π.Δ.Δ. και άνοιξε τις πύλες του στο κοινό το 1988. Τον Μάρτιο του 2011 καταργήθηκε και οι αρμοδιότητες του πλέον θα ασκούνται απο την Δημοτική Κοινωφελή Επιχείρηση "Δημωφέλεια" (ΦΕΚ 495 Β', 31.3.2011). Από το 1988 μέχρι πρίν λίγο καιρό στεγαζόταν σε νεοκλασικό κτίριο, επί της οδού Φιλίππου 4, που χρονολογείται στην πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα. Λόγω εργασιών ανακαίνισης του κτιρίου αυτού δεν λειτουργεί προσωρινά ο εκθεσιακός χώρος του μουσείου ενώ οι διοικητικές του υπηρεσίες έχουν μεταστεγαστεί στην Δημοτική Καπναποθήκη.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Στη Νέα Καρβάλη (7 χιλ. ανατολικά της Καβάλας) βρίσκεται το Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο των Ελλήνων της Καππαδοκίας. Σ’ αυτό εκτίθενται βαρύτιμες Καππαδοκικές φορεσιές, χαλιά της φημισμένης Καππαδοκικής Σχολής, αγιογραφίες, κοσμήματα και κεντήματα κ.α. Το μουσείο βραβεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως το καλύτερο μουσείο της Ευρώπης για τη χρονιά του 1997.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΩΝ: Σε απόσταση 17χιλ. από την Καβάλα, βρίσκεται η αρχαία πόλη των Φιλίππων. Η πρώτη επαφή με τον χώρο έγινε το 1861 και ολοκληρώθηκε το 1956 από Έλληνες αρχαιολόγους. Σημαντικά ευρήματα είναι η Εγνατία οδός, τα ερείπια της Ρωμαϊκής Αγοράς, η «φυλακή» του Απόστολου Παύλου, καθώς και το αρχαίο θέατρο το οποίο διαθέτει κυκλική ορχήστρα και παρόδους ισοδομικά χτισμένες.
Η ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΙΛΙΠΠΩΝ: Απέναντι από το αρχαίο θέατρο βρίσκονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης των Φιλίππων. Η πόλη πήρε το όνομά της το 356 π.χ. από τον πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Φίλιππο Β’. Ο περίβολος των τειχών της πόλης ξεκινούσε από την κορυφή του λόφου και καθώς προχωρούσε στη νότια πλαγιά περιέκλειε στους πρόποδες του λόφου ένα τμήμα της πεδιάδας. Η αρχαιότερη φάση του περιβόλου ανάγεται στην εποχή του Φιλίππου Β΄ και η νεότερη στα χρόνια του Ιουστινιανού Α΄(527-565 μ.Χ.). Το συνολικό μήκος της περιμέτρου των τειχών φτάνει τα 3,5χλμ. Το τείχος ενισχύεται από ισχυρούς πύργους. Από πύργους πλαισιώνονται επίσης και οι τρεις πύλες που εντοπίστηκαν στις ανασκαφές. Στους επισκέπτες είναι προσιτή μόνο η τελευταία η οποία ονομάζεται από τους ανασκαφείς πύλη της Νεάπολης, γιατί από αυτήν ξεκινά ο δρόμος που οδηγεί στο λιμάνι της Νεάπολης (σημερινής Καβάλας).Ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη μια ανάμεικτη περιήγηση, αφού οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως ερείπια από την ελληνιστική, τη ρωμαϊκή, τη βυζαντινή, και την παλαιοχριστιανική περίοδο. Το οκτάγωνο, η ρωμαϊκή αγορά, οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές, τμήματα των τειχών της πόλης, είναι τα πιο γνωστά από αυτά.. http://greeklike.blogspot.com/ . 
.πηγή:spitikomas.blogspot.com .
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου