Δεν υπάρχει καλύτερο από το ελληνικό καλοκαίρι. Όπου και αν έχω ταξιδέψει, όσο και αν έχω μαγευτεί, καταλήγω σε ένα μόνο πράγμα: Greeks do it better! Το καλοκαίρι μόλις άρχισε, και σας παραθέτω μικρές άχρηστες σκόρπιες σκέψεις που γίνονται εικόνες την ώρα που χαλάρωνα πίνοντας το ποτό μου σε ένα από τα πρώτα βράδια του...
φετινού καλοκαιριού.
Τι αγαπώ στο ελληνικό καλοκαίρι.
-Τη δυνατότητα επιλογής που έχεις ανάμεσα στα πανέμορφα νησιά και στα μαγευτικά χωριά της χώρας μας.
-Το απίστευτα νερά, τον ήλιο, και το καλό παραδοσιακό φαγητό.
-Το ότι πίνεις απενοχοποιημένα αλκοόλ από το μεσημέρι.
-Το φαγητό μετά το ξενύχτι. Στην πλατεία της Σαντορίνης για μακαρόνι και πίτσα στο χέρι, και στα κρεπάδικα της Μυκόνου έχω κάνει τις χειρότερες κρεπάλες πέντε και έξι το πρωί.
-Το ότι μέχρι μέσα Αυγούστου είναι περασμένες εννιά και έχει ακόμα φως.
-Το μοναδικής αύρας ενέργειας και μαγείας σούρουπο σε όποιο ελληνικό μέρος και αν είσαι. Είναι η ωραιότερη ώρα της ημέρας, ειδικά αν έχεις κάνει ελαφρύ κεφάλι και έχεις δίπλα σου και το κατάλληλο πρόσωπο.
-Τους φιλόξενους ελληνάρες που ενώ σε εξυπηρετούν έχουν να σου που και ένα κάρο ιστορίες σαν να σε ξέρουν χρόνια.
-Τα τοπικά πανηγύρια. Πεθαίνω να αγοράζω πλαστικά δαχτυλίδια και να χαζεύω τα χρυσόψαρα τρώγοντας μαλλί της γριάς και μυρίζοντας ζεστούς ξηρούς καρπούς , καλαμπόκι και ποπ κορν.
-Το θερινό σινεμά στη Σαρωνίδα. Και αλλού, αλλά εγώ μένω Σαρωνίδα.
-Τη μυρωδιά του αντηλιακού στην παραλία, την μουσική από το μπαρ και την τελευταία βουτιά αργά το απόγευμα που ο αέρας πέφτει , και οι υπόλοιποι της παρέας έχουν ανέβει στην ταβέρνα για να πιάσουν τραπέζι.
-Τη μυρωδιά της φύσης, -ειδικά αν έχει θυμάρι- κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν κάνεις διαδρομές με το αυτοκίνητο και έχεις ανοιχτό το παράθυρο.
-Τη βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια λίγο πριν το βραδυνό φαγητό.
-Τον ύπνο μετά από ένα τέλειο βράδυ, και την προσμονή του να ξυπνήσεις την άλλη μέρα το πρωί για μία ακόμα τέλεια μέρα.
-Τα ρεπορτάζ του Σταρ σε Μύκονο , Σκιάθο , Πάρο και όπου αλλού...
-Τα ανάλαφρα καλοκαιρινά ρούχα...
-Τις επαναλήψεις κορυφαίων σειρών όπως ο «Κόκκινος Κύκλος» που βάζουν τα κανάλια μετά τις δύο το πρωί.
-Την ανεβασμένη διάθεση για εξόδους ειδικά τις καθημερινές.
-Το σουβλάκι. Τρώω μόνο το καλοκαίρι.
-Τα μαγαζιά της παραλιακής γιατί μου θυμίζουν τα νιάτα μου που δεν έβαζα κώλο κάτω.
-Το τάκα τούκα της ρακέτας στην παραλία . Εμένα μου αρέσει! Πέστε να με φάτε!
-Τις διακοπές στο χωριό μου στην Κεφαλονιά. Μέχρι να πεθάνω, θα πηγαίνω εκεί.
-Τη μυρωδιά του κατόλ για τα κουνούπια! Και αυτό μου αρέσει. Ξαναπέστε να με φάτε.
-Τα σουβενίρ που αγοράζω από τα μέρη που επισκέπτομαι. Με μαθηματική ακρίβεια λίγες μερές μετά τα χάνω, αλλά δεν έχει σημασία.
-Τα θαλάσσια σπορ.
-Το διάβασμα βιβλίων στην παραλία.
-Την ξεροψημένη πέτσα από το ψάρι με μπόλικο αλάτι και λάδι.
-Την παπάρα στην ελληνική σαλάτα με χωριάτικο ψωμί από τον τοπικό φούρνο.
-Τα κουδούνια από τα πρόβατα και τα κατσίκια που κρέμονται από κάτι βράχια με το απόλυτο κενό από κάτω.
-Το κοκόριμσα του κόκορα και το ξημέρωμα μετά από ένα γερό ξενύχτι την ώρα που πέφτεις για ύπνο.
-Τον τύπο που μπαίνει στην Τήνο και κατεβαίνει στη Σύρο φωνάζοντας: «Λουκουμάκια Σύρου- Χαλβαδόπιτες. Έχω μαστίχα, καρύδα, φυστίκι, τριαντάφυλλο με αμύγδαλο ή σκέτα. Κανονικά και μπουκίτσες.Πέντε χαλβαδόπιτες δέκα ευρώ.Να βάλω;»
Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα πράγματα που , όχι , δεν μου αρέσουν καθόλου.
-Τα παιδάκια που ουρλιάζουν μέσα στο πλοίο και το αεροπλάνο ειδικά αν η αναχώρηση γίνεται πριν τις 09:00 το πρωί.
- Τη δυσκολία του να βρω ξαπλώστα αν πάω λίγο πιο αργά στην παραλία.
- Τον συνωστιμός σε πλαζ, σοκάκια, εστιατόρια και μαγαζιά αν οι διακοπές γίνονται αύγουστο.
- Την κίνηση στην παραλιακή τις Κυριακές.
-Τους λαδωμένοι σφίχτες στις παραλίες που όταν βγαίνουν από τη θάλασσα μπορεί και να σκάσουν επειδή κρατάνε την αναπνοή τους προκειμένου να φανεί ο κοιλιακός.
-Το πακετάρισμα της βαλίτσας και το ξεπακετάρισμα αυτής με την επιστροφή .
-Το χαλασμένο μανικιούρ μετά τη μία εβδομάδα.
-Τις σκληρές φτέρνες από το ξυπόλητο περπάτημα.
-Το καθημερινό ξύρισμα. Πολλή κούραση.
-Τα κουνούπια. Να ένα είδος που ακόμα δεν μου έχει εξηγήσει κανείς γιατί υπάρχει.
-Τις βαμμένες γκόμενες στη θάλασσα, που μετά θα βάλουν και τακούνι για να πάνε βόλτα στη χώρα και θα υποφέρουν προσπαθώντας να μείνουν όρθιες στο βοτσαλόστρωτο.
-Τις μαμάδες που ενώ τα παιδιάκια τους τσιρίζουν σαν υστερικά ενοχλώντας ακόμα και τις ίδιες, δεν θα δώσουν καμία σημασία στην υπεριστερία τους και θα συνεχίζουν να τρώνε ροδάκινο αφήνοντας τα ζουμιά να στάζουν πάνω στο περιοδικό που ξεφυλλίζουν.
-Τα πρόστυχα μαγιώ στις παραλίες και τις πισίνες της αττικής.
-Τους ακριβούς λογαριασμούς σε ακριτικά μέρη.
-Την αναμονή για να μπεις σε δωμάτιο αν η άφιξη σου έχει γίνει πριν τις 12:00.
-Την αναμονή στους δρόμους αν η αναχώρηση σου είναι με το τελευταίο .
-Το air condition στα γρήγορα πλοία...Μπαίνεις νορμάλ και βγαίνεις με ψύξη.
- Το ότι το περιμένεις με αγωνία και προσμονή από πριν το Πάσχα και με το που έρχεται τελειώνει.
ΓΙ άυτό κοιτάχτε να το ευχαριστηθείτε και να περάστε όμορφα, να ξεκουραστείτε, να διασκεδάσετε και να το ζήσετε γιατί αν το καλοσκεφτείτε, για πόσα καλοκαίρια ερχόμαστε στον μάταιο τούτο κόσμο;
..
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου