Πόσες φορές έχω προφέρει αυτό το όνομα και πόσες με έχουν κοιτάξει σαν… εξωγήινο! Δονούσα ή Σταυρός, λοιπόν.
Ανατολικά της Νάξου, ξεκομμένη από τις υπόλοιπες Μικρές Κυκλάδες, κυριαρχεί στη σκέψη εκείνων που αναζητούν κάτι διαφορετικό από τις διακοπές τους. Σίγουρα, κανείς από τους «μυημένους» δεν θα χαρεί διαβάζοντας ένα άρθρο γι’ αυτή, γιατί απλά δεν θέλει να διαταραχθεί η ησυχία του μικρού παραδείσου του. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όσοι επισκέπτονται ξανά και ξανά το νησάκι νιώθουν την αγκαλιά των ντόπιων, αισθάνονται μέλη μίας μεγάλης οικογένειας!
Πράγματι, είναι πρωτόγνωρο το συναίσθημα να σε πετυχαίνει ο ψαράς στην παραλία και να σε ενημερώνει για τα αστακουδάκια που «μάζεψε», να σε καλούν στην τέντα των φίλων του Τερέζου, να λαμβάνεις κι εσύ μέρος στη «Δονουσοβίζιον» που γίνεται ανελλιπώς κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία, σε ποιητικές βραδιές και θεατρικές παραστάσεις! Να παρακολουθείς τις ταινίες μικρού μήκους, τις οποίες γυρίζουν οι φίλοι που κάνουν διακοπές εκεί με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους παραθεριστές, ακολουθώντας σενάριο παρακαλώ! Όχι τίποτα πρόχειρο! Ο κυριότερος οικισμός του νησιού και πόλος έλξης των επισκεπτών είναι ο Σταυρός, ενώ ακολουθούν η Μερσίνη, ο Τρούλος, η Καλοταρίτισσα και η Μεσσαριά. Το σεργιάνι στις ακρογιαλιές ξεκινάει από το λιμάνι με τη χρυσή άμμο, συνεχίζεται στον Κέδρο (Κέντρος για τους κατοίκους) με το ναυάγιο από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στο Βαθύ Λιμενάρι και στο Φυκιό κοντά στη Μερσίνη. Οι πιο… γυμνασμένοι αξίζει να περπατήσετε μία ώρα για να φτάσετε στην παραλία της Καλοταρίτισσας. Γενικά, η Δονούσα προσφέρεται για πεζοπορία. Σε 5 ώρες έχεις κάνει το γύρο της κι έχεις αποζημιωθεί πλήρως γι’ αυτή την επιλογή σου, «συλλέγοντας» εικόνες σπάνιας ομορφιάς. Ωστόσο, για μένα η Φωκοσπηλιά, παλιό καταφύγιο των συμπαθών θηλαστικών, είναι το ομορφότερο σημείο του τόπου. Μη διστάσεις να ζητήσεις από κάποιον βαρκάρη να σε πάει μέχρι εκεί και μη φύγεις προτού κάνεις μια βουτιά! Όσο είσαι κάτω απ’ το νερό τα χρώματα εναλλάσσονται, δημιουργώντας απίστευτους συνδυασμούς για τα μάτια σου μόνο! Όσο είσαι πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, νομίζεις πως ο βυθός μοιάζει με σκοτάδι!
Όσον αφορά στο φαγητό, αφέσου στα χέρια των… ειδικών∙ στις ταβέρνες Τσίφτης, Αποσπερίτης και Ηλιοβασίλεμα. Τη διασκέδαση έχουν αναλάβει το Σκαντζόχοιρος και το Corona Borealis, όπου η κα Μαρίτσα φτιάχνει εκπληκτικούς μεζέδες! Πηγή
Via
Ανατολικά της Νάξου, ξεκομμένη από τις υπόλοιπες Μικρές Κυκλάδες, κυριαρχεί στη σκέψη εκείνων που αναζητούν κάτι διαφορετικό από τις διακοπές τους. Σίγουρα, κανείς από τους «μυημένους» δεν θα χαρεί διαβάζοντας ένα άρθρο γι’ αυτή, γιατί απλά δεν θέλει να διαταραχθεί η ησυχία του μικρού παραδείσου του. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Όσοι επισκέπτονται ξανά και ξανά το νησάκι νιώθουν την αγκαλιά των ντόπιων, αισθάνονται μέλη μίας μεγάλης οικογένειας!
Πράγματι, είναι πρωτόγνωρο το συναίσθημα να σε πετυχαίνει ο ψαράς στην παραλία και να σε ενημερώνει για τα αστακουδάκια που «μάζεψε», να σε καλούν στην τέντα των φίλων του Τερέζου, να λαμβάνεις κι εσύ μέρος στη «Δονουσοβίζιον» που γίνεται ανελλιπώς κάθε χρόνο την τελευταία πενταετία, σε ποιητικές βραδιές και θεατρικές παραστάσεις! Να παρακολουθείς τις ταινίες μικρού μήκους, τις οποίες γυρίζουν οι φίλοι που κάνουν διακοπές εκεί με πρωταγωνιστές τους ίδιους τους παραθεριστές, ακολουθώντας σενάριο παρακαλώ! Όχι τίποτα πρόχειρο! Ο κυριότερος οικισμός του νησιού και πόλος έλξης των επισκεπτών είναι ο Σταυρός, ενώ ακολουθούν η Μερσίνη, ο Τρούλος, η Καλοταρίτισσα και η Μεσσαριά. Το σεργιάνι στις ακρογιαλιές ξεκινάει από το λιμάνι με τη χρυσή άμμο, συνεχίζεται στον Κέδρο (Κέντρος για τους κατοίκους) με το ναυάγιο από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, στο Βαθύ Λιμενάρι και στο Φυκιό κοντά στη Μερσίνη. Οι πιο… γυμνασμένοι αξίζει να περπατήσετε μία ώρα για να φτάσετε στην παραλία της Καλοταρίτισσας. Γενικά, η Δονούσα προσφέρεται για πεζοπορία. Σε 5 ώρες έχεις κάνει το γύρο της κι έχεις αποζημιωθεί πλήρως γι’ αυτή την επιλογή σου, «συλλέγοντας» εικόνες σπάνιας ομορφιάς. Ωστόσο, για μένα η Φωκοσπηλιά, παλιό καταφύγιο των συμπαθών θηλαστικών, είναι το ομορφότερο σημείο του τόπου. Μη διστάσεις να ζητήσεις από κάποιον βαρκάρη να σε πάει μέχρι εκεί και μη φύγεις προτού κάνεις μια βουτιά! Όσο είσαι κάτω απ’ το νερό τα χρώματα εναλλάσσονται, δημιουργώντας απίστευτους συνδυασμούς για τα μάτια σου μόνο! Όσο είσαι πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, νομίζεις πως ο βυθός μοιάζει με σκοτάδι!
Όσον αφορά στο φαγητό, αφέσου στα χέρια των… ειδικών∙ στις ταβέρνες Τσίφτης, Αποσπερίτης και Ηλιοβασίλεμα. Τη διασκέδαση έχουν αναλάβει το Σκαντζόχοιρος και το Corona Borealis, όπου η κα Μαρίτσα φτιάχνει εκπληκτικούς μεζέδες! Πηγή
Via
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου