Το τρίπτυχο των φετινών διακοπών σου στα Κύθηρα συμπεριλαμβάνει μια χούφτα ήλιο, μια χούφτα θάλασσα και μια χούφτα άμμο (ή βότσαλο).
Οι παραλίες του πιο ουτοπικού νησιού της χώρας θα σε μαγέψουν με την άγρια ομορφιά τους και θα σε εγκλωβίσουν στον… κόλπο τους για μακροβούτια στο… όνειρο! Ζήσ’ το στο ζενίθ του!
Κάτσε στην πέτρα του γιαλού/βάλε το χέρι αντήλιο/πάρε μια χούφτα θάλασσα/πάρε μια χούφτα ήλιο/και πλύνε μου το πρόσωπο», σιγοτραγουδούσε ο καταξιωμένος και λατρεμένος απ’ όλους Δημήτρης Μητροπάνος στο τραγούδι με τίτλο «Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα τα βρούμε» σε μουσική του Γιώργου Κατσαρού και στίχους Ηλία Λυμπερόπουλου. Εμείς, κρατάμε μόνο το κουπλέ του τραγουδιού και παραλλάσσουμε το ρεφρέν, καθώς τα Κύθηρα, όχι μόνο τα βρήκαμε, αλλά τα κλείσαμε και μέσα μας για πάντα. Μια χούφτα θάλασσα και μια χούφτα ήλιος είναι αρκετά για να εξηγήσουν και να προσδιορίσουν το νόημα των διακοπών σου στο Τσιρίγο, όπως διαφορετικά είναι γνωστό το νησί.
Στον τόπο όπου σύμφωνα με το μύθο γεννήθηκε η Ουράνια Αφροδίτη -θεότητα του πλατωνικού έρωτα-, η ουσία των πραγμάτων κρύβεται στη θάλασσα, σε εκείνη που όλα τα παίρνει μακριά και σε αποφορτίζει κάθε φορά που νιώθεις την ανάγκη να ξεφύγεις απ’ όλους και απ’ όλα. Έλα, να απολαύσουμε παρέα, λοιπόν, τις παραλίες των Κυθήρων και να ανακαλύψουμε γιατί ο συγκεκριμένος τόπος δεν είναι ένα ακόμη νησί, αλλά μια ειδική περίπτωση, μια κατηγορία μόνος του. Για ένα πράγμα να είσαι σίγουρος, ωστόσο. Εδώ τίποτα δεν θα παραμείνει πλατωνικό (όπως θα περίμενες). Η σχέση σου με το μαγικό τούτο μέρος θα είναι παράφορη. Όπως συμβαίνει πάντα με όλους τους μεγάλους έρωτες. Όχι όμως καταστροφική, απλώς απολαυστική!
Μύθος ή πραγματικότητα;
Αυτό θα αναρωτηθείς μόλις πατήσεις το πόδι σου στο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του Μυρτώου πελάγους, μεταξύ Πελοποννήσου και Κρήτης. Με όποιον τρόπο κι αν επιλέξεις να το προσεγγίσεις (είτε αεροπορικώς, είτε ακτοπλοϊκώς από Νεάπολη ή Γύθειο), η αίσθηση που θα σου δημιουργηθεί θα είναι η ίδια.Γιατί αυτός ο τόπος κρύβει μέσα του κάτι μαγικό, ανεξήγητο, μυστηριακό. Εμείς φτάσαμε σταΚύθηρα μέσω Νεάπολης. Μετά από 1,5 ώρα ταξιδιού με την «Πορφυρούσα» βρισκόμασταν στο Διακόφτι, το λιμάνι του νησιού. Βασική προτεραιότητά μας η βουτιά στα κρυστάλλινα, παραμυθένια, νομίζεις, νερά του. Ναι, σωστά διάβασες. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται στη συγκεκριμένη παραλία θα νομίσεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιον εξωτικό παράδεισο. Η τιρκουάζ υδάτινη αγκαλιά σε συνδυασμό με την ψιλή, χρυσαφένια αμμουδιά (πουθενά αλλού στο νησί δεν θα συναντήσεις τόσο λεπτή άμμο) και το παιχνίδι με τον καλοκαιρινό ήλιο και τη θάλασσα, με θέα στο εντυπωσιακό ναυάγιο, δεν θα σε αφήσει να φύγεις από εδώ πριν τη δύση του ήλιου. Μάλιστα, πρόκειται για μια από τις λίγες οργανωμένες ακτές του νησιού, με το φημισμένο beach bar Μηνάς να σου παρέχει τα πάντα και το ειδικά διαμορφωμένο γήπεδο beach volley να σου δίνει τη δυνατότητα να εκτονώσεις την ενέργειά σου.
Μια παραλία για τον καθένα! Ωστόσο, η οργάνωση και το ήρεμο ανάγλυφο της παραλίας στο Διακόφτι δεν είναι χαρακτηριστικό δείγμα των ακρογιαλιών στα Κύθηρα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για την εξαίρεση στον κανόνα, καθώς οι περισσότερες στο νησί χαρακτηρίζονται από την αγριάδα του τοπίου, τα απότομα ψηλά βράχια και το ψιλό ή και χοντρό κάποιες φορές βότσαλο. Κοινό γνώρισμα όλων, ωστόσο; Τα κρυστάλλινα, διαυγή νερά, που σε κάνουν να νομίζεις ότι κολυμπάς σε πισίνα. Απέραντες ακρογιαλιές και μικροσκοπικοί κολπίσκοι εναλλάσσονται διαδοχικά, δημιουργώντας εικόνες, που όμοιές τους δεν έχεις ξαναδεί. Να είσαι προετοιμασμένος, όμως, καθώς οι περισσότερες δεν είναι οργανωμένες, διατηρώντας ακόμη την παρθένα και αγνή ομορφιά τους, αντιστεκόμενες στις επιταγές της μάζας και του σύγχρονου τουρισμού. Ξεκινώντας τη γνωριμία σου με τα ακροθαλάσσια των Κυθήρων, πρώτη επιλογή σου πρέπει να είναι ο Χαλκός, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, πολύ κοντά στη Χώρα. Μια ξύλινη πινακίδα «Welcome to beach Chalkos» σε υποδέχεται στον μικρό κόλπο με τα σμαραγδένια νερά, το βότσαλο, τις ξαπλώστρες και την καντίνα στην άκρη για τα άκρως απαραίτητα.
Παραμένοντας στο ανατολικό τμήμα του Τσιρίγου και με βόρεια κατεύθυνση, συναντάς τη Φυρή Άμμο του Καλάμου, με την απέραντη ακτή, την κόκκινη αμμουδιά και τα απότομα βράχια στο πίσω μέρος να κάνουν ακόμη πιο έντονο το απόκοσμο τοπίο. Ακριβώς δίπλα της η φημισμένη Κομπονάδα είναι αγαπημένη επιλογή όλων εκείνων που όταν φορούν το μαγιό τους αισθάνονται… μια μικρή δυσφορία! Ανηφορίζοντας λίγο πιο βόρεια, θα συναντήσεις το Καλαδί, την καλύτερη και πιο φημισμένη ακρογιαλιά του νησιού, με τον χαρακτηριστικό πελώριο βράχο. Βοτσαλωτή, με γαλαζοπράσινα, κρυστάλλινα νερά, δεν είναι οργανωμένη και χωρίζεται σε τρία μέρη, με το τρίτο να είναι και το πιο εντυπωσιακό, καθώς από εδώ μια μικρή σπηλιά θα σε οδηγήσει σε μια άλλη πολύ μικρή και κρυφή ακτή. Λίγο πιο πάνω, το ακρογιάλι της Παλαιόπολης, από τα μεγαλύτερα σε μήκος σε όλο το νησί, βρίσκεται αμέσως μετά τον οικισμό της Σκάνδειας. Το πάντρεμα της άμμου με το βότσαλο αλλά και η δυνατότητα για water sports θα σε κρατήσουν δέσμιό του. Μάλιστα, ο μύθος λέει ότι στη θάλασσα της Παλαιόπολης αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη! Αμέσως επόμενη στάση, στον Αυλαίμονα. Εδώ, το σκηνικό διαφοροποιείται κατά πολύ από τις υπόλοιπες ακρογιαλιές, καθώς τα βραχάκια που αγκαλιάζουν τα διάφανα νερά θυμίζουν πολύ κινηματογραφικό… πλατό ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ’60! Τα γραφικά ταβερνάκια, με το φρέσκο ψάρι και τα θαλασσινά, αλλά και τα χαλαρά cafes ολοκληρώνουν την εικόνα του κουκλίστικου χωριού. Στο βόρειο τμήμα του νησιού συναντάς διαδοχικά την Κακιά Λαγκάδα (τη μοναδική που διαθέτει γαλάζια σημαία και φημίζεται για τα επιτυχημένα events που διοργανώνονται στο beach bar που λειτουργεί τα τελευταία 5 χρόνια), την Αγία Πελαγία (το πιο τουριστικό θέρετρο των Κυθήρων με ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, ταβέρνες και cafes), τους Φούρνους και την Πλατειά Άμμο (οργανωμένη με ξαπλώστρες και ταβερνάκια).
Φύσηξε αέρας δυτικός!
Όπως καταλαβαίνεις, οι περισσότερες παραλίες των Κυθήρων βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα τους. Ωστόσο, εξίσου αξιόλογες, αλλά λιγότερο πολυσύχναστες, εντοπίζονται και στο δυτικό. Το Μελιδόνι, 20′ από τη Χώρα και με θέα στο μικρό νησάκι της Χύτρας, κερδίζει τις εντυπώσεις (προσωπικά, είναι το αγαπημένο μου). Αν και οργανωμένο με ξαπλώστρες και καντίνα, με έναν τρόπο ανεξήγητο διατηρεί την παρθένα ομορφιά του, με τα κρυστάλλινα διαυγή νερά να αιχμαλωτίζουν σώμα και μυαλό, ταξιδεύοντάς σε μακριά. Ο Λιμνιώνας αποτελεί ιδανική επιλογή για πλήρη χαλάρωση και ηρεμία στη θέαση και μόνο της τιρκουάζ υδάτινης αγκαλιάς που περιβάλλει την ακτή, με το ταβερνάκι του κου Νίκου να σερβίρει ολόφρεσκο ψάρι πάνω στην αμμουδιά. Τέλος, αν συγκαταλέγεις τον εαυτό σου στα ανήσυχα πνεύματα, το Καλάμι θα ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη, καθώς για να το προσεγγίσεις, θα χρειαστεί να κάνεις για λίγη ώρα καταρρίχηση σε ένα σκοινί! Κοινό μυστικό των ντόπιων και όσων λατρεύουν το νησί και το επισκέπτονται συχνά, η βουτιά στα δροσερά νερά του Καταρράκτη της Νεράιδας, στο Μυλοπόταμο, 15 χλμ. βορειοδυτικά της Χώρας. Διαπερατά από τον ήλιο, αραχνοΰφαντα νερά, που τρέχουν από ύψος 10 μ. σχηματίζοντας μια μικρή λιμνούλα, σε καλούν σε ένα ταξίδι μαγικό, σε έναν κόσμο ιδεατό, εκεί όπου ζούνε μόνο οι… νεράιδες!
Μια Χώρα σκέτη κούκλα!
Κι επειδή τα Κύθηρα φημίζονται για την κούκλα Χώρα τους, μία βόλτα (σίγουρα μόλις την αντικρίσεις, θα γίνουν περισσότερες) από εκεί επιβάλλεται, και μάλιστα την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Χτισμένη στο νοτιότερο άκρο του νησιού, αποτελεί την πρωτεύουσά του από το 1537 όποτε και καταστράφηκε η Παλαιόχωρα από τον θρυλικό Μπαρμπαρόσα. Ο παραδοσιακός οικισμός -ένα κάρμα αιγαιοπελαγίτικης, βενετσιάνικης και κρητικής αρχιτεκτονικής- με τις πάλλευκες καμάρες, τις ζωηρές πινελιές από τις ανθισμένες μπουκαμβίλιες και τα χρωματιστά πορτοπαραθυρόφυλλα, τη γειτονιά του Μέσα Βούργου, με τα εντυπωσιακά παλιά αρχοντικά και τις αμέτρητες εκκλησίες, θα σε κάνει να τον ερωτευτείς. Βέβαια, η… χαριστική βολή θα δοθεί μόλις περάσεις την καμάρα που θα σε οδηγήσει στο Ενετικό Κάστρο. Σκαρφαλωμένο στην κορυφή ενός απότομου και άγριου βράχου, δεσπόζει αφ’ υψηλού και χαρίζει πανοραμική άποψη τόσο στη Χώρα, όσο και στο Καψάλι, το κοσμοπολίτικο επίνειό της, όπου συγκεντρώνεται όλη η νυχτερινή ζωή του Τσιρίγου. Όσο οι ακτίνες του ήλιου χαϊδεύουν απαλά τα πάλλευκα σπιτάκια, βάφοντας τον ορίζοντα στα μαγικά χρώματά τους, εσύ συνειδητοποιείς πως μια ανεξήγητη δύναμη σε πηγαίνει πίσω, στη στιγμή που μόλις πάτησες το πόδι σου στο νησί. Όχι δεν βιώνεις κάποιο déjà vu. Απλώς βρίσκεσαι στην αρχή του επόμενου ταξιδιού σου στα Κύθηρα. Ενός ταξιδιού πραγματικού, όχι ουτοπικού!
Πηγή
Via
Μύθος ή πραγματικότητα;
Αυτό θα αναρωτηθείς μόλις πατήσεις το πόδι σου στο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του Μυρτώου πελάγους, μεταξύ Πελοποννήσου και Κρήτης. Με όποιον τρόπο κι αν επιλέξεις να το προσεγγίσεις (είτε αεροπορικώς, είτε ακτοπλοϊκώς από Νεάπολη ή Γύθειο), η αίσθηση που θα σου δημιουργηθεί θα είναι η ίδια.Γιατί αυτός ο τόπος κρύβει μέσα του κάτι μαγικό, ανεξήγητο, μυστηριακό. Εμείς φτάσαμε σταΚύθηρα μέσω Νεάπολης. Μετά από 1,5 ώρα ταξιδιού με την «Πορφυρούσα» βρισκόμασταν στο Διακόφτι, το λιμάνι του νησιού. Βασική προτεραιότητά μας η βουτιά στα κρυστάλλινα, παραμυθένια, νομίζεις, νερά του. Ναι, σωστά διάβασες. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται στη συγκεκριμένη παραλία θα νομίσεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιον εξωτικό παράδεισο. Η τιρκουάζ υδάτινη αγκαλιά σε συνδυασμό με την ψιλή, χρυσαφένια αμμουδιά (πουθενά αλλού στο νησί δεν θα συναντήσεις τόσο λεπτή άμμο) και το παιχνίδι με τον καλοκαιρινό ήλιο και τη θάλασσα, με θέα στο εντυπωσιακό ναυάγιο, δεν θα σε αφήσει να φύγεις από εδώ πριν τη δύση του ήλιου. Μάλιστα, πρόκειται για μια από τις λίγες οργανωμένες ακτές του νησιού, με το φημισμένο beach bar Μηνάς να σου παρέχει τα πάντα και το ειδικά διαμορφωμένο γήπεδο beach volley να σου δίνει τη δυνατότητα να εκτονώσεις την ενέργειά σου.
Μια παραλία για τον καθένα! Ωστόσο, η οργάνωση και το ήρεμο ανάγλυφο της παραλίας στο Διακόφτι δεν είναι χαρακτηριστικό δείγμα των ακρογιαλιών στα Κύθηρα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για την εξαίρεση στον κανόνα, καθώς οι περισσότερες στο νησί χαρακτηρίζονται από την αγριάδα του τοπίου, τα απότομα ψηλά βράχια και το ψιλό ή και χοντρό κάποιες φορές βότσαλο. Κοινό γνώρισμα όλων, ωστόσο; Τα κρυστάλλινα, διαυγή νερά, που σε κάνουν να νομίζεις ότι κολυμπάς σε πισίνα. Απέραντες ακρογιαλιές και μικροσκοπικοί κολπίσκοι εναλλάσσονται διαδοχικά, δημιουργώντας εικόνες, που όμοιές τους δεν έχεις ξαναδεί. Να είσαι προετοιμασμένος, όμως, καθώς οι περισσότερες δεν είναι οργανωμένες, διατηρώντας ακόμη την παρθένα και αγνή ομορφιά τους, αντιστεκόμενες στις επιταγές της μάζας και του σύγχρονου τουρισμού. Ξεκινώντας τη γνωριμία σου με τα ακροθαλάσσια των Κυθήρων, πρώτη επιλογή σου πρέπει να είναι ο Χαλκός, στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού, πολύ κοντά στη Χώρα. Μια ξύλινη πινακίδα «Welcome to beach Chalkos» σε υποδέχεται στον μικρό κόλπο με τα σμαραγδένια νερά, το βότσαλο, τις ξαπλώστρες και την καντίνα στην άκρη για τα άκρως απαραίτητα.
Παραμένοντας στο ανατολικό τμήμα του Τσιρίγου και με βόρεια κατεύθυνση, συναντάς τη Φυρή Άμμο του Καλάμου, με την απέραντη ακτή, την κόκκινη αμμουδιά και τα απότομα βράχια στο πίσω μέρος να κάνουν ακόμη πιο έντονο το απόκοσμο τοπίο. Ακριβώς δίπλα της η φημισμένη Κομπονάδα είναι αγαπημένη επιλογή όλων εκείνων που όταν φορούν το μαγιό τους αισθάνονται… μια μικρή δυσφορία! Ανηφορίζοντας λίγο πιο βόρεια, θα συναντήσεις το Καλαδί, την καλύτερη και πιο φημισμένη ακρογιαλιά του νησιού, με τον χαρακτηριστικό πελώριο βράχο. Βοτσαλωτή, με γαλαζοπράσινα, κρυστάλλινα νερά, δεν είναι οργανωμένη και χωρίζεται σε τρία μέρη, με το τρίτο να είναι και το πιο εντυπωσιακό, καθώς από εδώ μια μικρή σπηλιά θα σε οδηγήσει σε μια άλλη πολύ μικρή και κρυφή ακτή. Λίγο πιο πάνω, το ακρογιάλι της Παλαιόπολης, από τα μεγαλύτερα σε μήκος σε όλο το νησί, βρίσκεται αμέσως μετά τον οικισμό της Σκάνδειας. Το πάντρεμα της άμμου με το βότσαλο αλλά και η δυνατότητα για water sports θα σε κρατήσουν δέσμιό του. Μάλιστα, ο μύθος λέει ότι στη θάλασσα της Παλαιόπολης αναδύθηκε η θεά Αφροδίτη! Αμέσως επόμενη στάση, στον Αυλαίμονα. Εδώ, το σκηνικό διαφοροποιείται κατά πολύ από τις υπόλοιπες ακρογιαλιές, καθώς τα βραχάκια που αγκαλιάζουν τα διάφανα νερά θυμίζουν πολύ κινηματογραφικό… πλατό ελληνικών ταινιών της δεκαετίας του ’60! Τα γραφικά ταβερνάκια, με το φρέσκο ψάρι και τα θαλασσινά, αλλά και τα χαλαρά cafes ολοκληρώνουν την εικόνα του κουκλίστικου χωριού. Στο βόρειο τμήμα του νησιού συναντάς διαδοχικά την Κακιά Λαγκάδα (τη μοναδική που διαθέτει γαλάζια σημαία και φημίζεται για τα επιτυχημένα events που διοργανώνονται στο beach bar που λειτουργεί τα τελευταία 5 χρόνια), την Αγία Πελαγία (το πιο τουριστικό θέρετρο των Κυθήρων με ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, ταβέρνες και cafes), τους Φούρνους και την Πλατειά Άμμο (οργανωμένη με ξαπλώστρες και ταβερνάκια).
Φύσηξε αέρας δυτικός!
Όπως καταλαβαίνεις, οι περισσότερες παραλίες των Κυθήρων βρίσκονται στο ανατολικό τμήμα τους. Ωστόσο, εξίσου αξιόλογες, αλλά λιγότερο πολυσύχναστες, εντοπίζονται και στο δυτικό. Το Μελιδόνι, 20′ από τη Χώρα και με θέα στο μικρό νησάκι της Χύτρας, κερδίζει τις εντυπώσεις (προσωπικά, είναι το αγαπημένο μου). Αν και οργανωμένο με ξαπλώστρες και καντίνα, με έναν τρόπο ανεξήγητο διατηρεί την παρθένα ομορφιά του, με τα κρυστάλλινα διαυγή νερά να αιχμαλωτίζουν σώμα και μυαλό, ταξιδεύοντάς σε μακριά. Ο Λιμνιώνας αποτελεί ιδανική επιλογή για πλήρη χαλάρωση και ηρεμία στη θέαση και μόνο της τιρκουάζ υδάτινης αγκαλιάς που περιβάλλει την ακτή, με το ταβερνάκι του κου Νίκου να σερβίρει ολόφρεσκο ψάρι πάνω στην αμμουδιά. Τέλος, αν συγκαταλέγεις τον εαυτό σου στα ανήσυχα πνεύματα, το Καλάμι θα ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη, καθώς για να το προσεγγίσεις, θα χρειαστεί να κάνεις για λίγη ώρα καταρρίχηση σε ένα σκοινί! Κοινό μυστικό των ντόπιων και όσων λατρεύουν το νησί και το επισκέπτονται συχνά, η βουτιά στα δροσερά νερά του Καταρράκτη της Νεράιδας, στο Μυλοπόταμο, 15 χλμ. βορειοδυτικά της Χώρας. Διαπερατά από τον ήλιο, αραχνοΰφαντα νερά, που τρέχουν από ύψος 10 μ. σχηματίζοντας μια μικρή λιμνούλα, σε καλούν σε ένα ταξίδι μαγικό, σε έναν κόσμο ιδεατό, εκεί όπου ζούνε μόνο οι… νεράιδες!
Μια Χώρα σκέτη κούκλα!
Κι επειδή τα Κύθηρα φημίζονται για την κούκλα Χώρα τους, μία βόλτα (σίγουρα μόλις την αντικρίσεις, θα γίνουν περισσότερες) από εκεί επιβάλλεται, και μάλιστα την ώρα του ηλιοβασιλέματος. Χτισμένη στο νοτιότερο άκρο του νησιού, αποτελεί την πρωτεύουσά του από το 1537 όποτε και καταστράφηκε η Παλαιόχωρα από τον θρυλικό Μπαρμπαρόσα. Ο παραδοσιακός οικισμός -ένα κάρμα αιγαιοπελαγίτικης, βενετσιάνικης και κρητικής αρχιτεκτονικής- με τις πάλλευκες καμάρες, τις ζωηρές πινελιές από τις ανθισμένες μπουκαμβίλιες και τα χρωματιστά πορτοπαραθυρόφυλλα, τη γειτονιά του Μέσα Βούργου, με τα εντυπωσιακά παλιά αρχοντικά και τις αμέτρητες εκκλησίες, θα σε κάνει να τον ερωτευτείς. Βέβαια, η… χαριστική βολή θα δοθεί μόλις περάσεις την καμάρα που θα σε οδηγήσει στο Ενετικό Κάστρο. Σκαρφαλωμένο στην κορυφή ενός απότομου και άγριου βράχου, δεσπόζει αφ’ υψηλού και χαρίζει πανοραμική άποψη τόσο στη Χώρα, όσο και στο Καψάλι, το κοσμοπολίτικο επίνειό της, όπου συγκεντρώνεται όλη η νυχτερινή ζωή του Τσιρίγου. Όσο οι ακτίνες του ήλιου χαϊδεύουν απαλά τα πάλλευκα σπιτάκια, βάφοντας τον ορίζοντα στα μαγικά χρώματά τους, εσύ συνειδητοποιείς πως μια ανεξήγητη δύναμη σε πηγαίνει πίσω, στη στιγμή που μόλις πάτησες το πόδι σου στο νησί. Όχι δεν βιώνεις κάποιο déjà vu. Απλώς βρίσκεσαι στην αρχή του επόμενου ταξιδιού σου στα Κύθηρα. Ενός ταξιδιού πραγματικού, όχι ουτοπικού!
Πηγή
Via
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου